9 Kasım 2015 Pazartesi

Vakit İkindi ŞİİRİ -YT-18.09.2014





Vakit ikindi

Vakit ikindi... Yapraklar birbaşka oynuyor,
Haber veriyor esen yel, gelen güzellikten,
Bu güzellikler hafifçe içime doluyor,
Bir de yağmur taneleri inmez mi gökten?

Heyhât! Odam dar gelir bana bu saatlerde,
Bir firârî olurum, kimse tutamaz beni,
Tek başımayım yağan yağmurda, esen yelde.
Sırılsıklam dolanırken düşünürüm seni.

İkindi yağmurlarım olursun, toprağıma.
Sararmış umutlarım ellerinde yeşerir.
Âb-ı hayat olursun çatlamış dudağıma,
Kurumuş hayallerim gözlerinde yeşerir.

Kokunu alırım, yere düşen her damlada,
Sanki bütün damlalar saçlarından sızıyor.
Hasretle dolmak daha da zordur, sonbaharda,
Belli ki gökler bile bunun için ağlıyor.

VAKİT İKİNDİ... Yaprakların boynu bükülmüş,
Yağmur dinmiş, hafiften bir esinti havada...
Güneş, son bir umut ışığıyla geri dönmüş,
Sevinçler, hüzünler... Yükselen gökkuşağında.

Bir şair, hayran hayran bakıyor; manzaraya.
En güzel resmini çiziyor, mısralarına,
Herkes hayran, herkes sevdalı, bu manzaraya.
Bir sen, dönüp bakmıyorsun şu mısralarına.

Şair, daha ne yapsın, görmeyen kör gönüle,
Güneş bile üzüntüden, dönmüş, kan gölüne.
Sen hâlâ kulak vermedin yaralı bülbüle,
Bir gün gelir solar, yazık olur o gülüne.

Eyvâh! Güneş düşüyor, karanlığın içine,
Boğuluyor, umutlarım gibi, çaresizce,
Gün bitti, kim bilir, kimler çıkar, yeni güne?
Bilinmezin içinde bilinmez, o son gece.
{(meçhul şair)-18.09.2014}

( Her hakkı saklıdır)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder